Zwyrodnienie stawu biodrowego polega na zaniku chrząstki stawowej panewki i głowy kości udowej. Pozbawione pokrycia chrząstką kości zaczynają trzeć o siebie nawzajem. Powstają dolegliwości bólowe. Wokół panewki i głowy zaczynają się tworzyć wyrośla kostne zwane osteofitami. Torebka stawowa ulega podrażnieniu i często przykurczeniu. Wyrośla kostne i przykurcz torebki stawowej odpowiedzialne są za ograniczenie ruchu w stawie. Maź stawowa zmienia swoje właściwości nie zapewniając odpowiedniego smarowania i amortyzacji w stawie. Przy długotrwałej chorobie dochodzi do zaniku mięśni wokół stawu biodrowego. Powoduje to osłabienie ruchu w stawie i pogorszenie stabilności stawu podczas obciążania. Przyczyn choroby zwyrodnieniowej może być wiele. Najczęstsze przyczyny to wrodzona dysplazja (niedorozwój) stawu biodrowego, zmiany zapalne (choroby reumatyczne) czy zmiany pourazowe. Często jednak nie udaje się ustalić jednoznacznej przyczyny powstawania zmian.

W początkowej fazie choroby stosowane jest leczenie zachowawcze (nieoperacyjne). Leki przeciwbólowe i przeciwzapalne zmniejszą ból i mogą poprawić ruchomość stawu. Wspomagająco stosowane mogą być leki poprawiające odżywienie chrząstki stawowej. Rehabilitacja, w postaci ćwiczeń i fizykoterapii, pomaga utrzymać odpowiedni zakres ruchu w stawie i zapobiega zanikowi mięśni wokół stawu. Zastrzyki dostawowe z kwasu hialuronowego poprawiają właściwości płynu (mazi) stawowego, czy z osocza bogatopłytkowego mającego własności regeneracyjne. Ograniczenie nadmiernej wagi ciała pomaga uniknąć nadmiernego obciążenia stawu. Kule czy laska inwalidzka pomagają odciążyć chory staw.

Są też inne choroby, które mogą dawać podobne objawy jak zwyrodnienie stawu biodrowego: dyskopatia i choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa, zapalenie stawu krzyżowo-biodrowego czy zapalenie kaletek i przeciążenie ścięgien okolicy krętarza większego.

W zaawansowanej chorobie zwyrodnieniowej leczenie zachowawcze przestaje być skuteczne i wtedy jedyną metodą leczenia dającą szansę poprawy jest leczenie operacyjne. Obecnie, prawie zawsze leczenie operacyjne zaawansowanej postaci choroby polega na wymianie chorego stawu na sztuczny, czyli założeniu endoprotezy.